Korišćenjem moderne tehnologije, tetovaža stara 2.500 godina je postala vidljiva, nešto čime bi mnogi moderni tetovažeri zavidni. Smatra se da su se ljudi tetovirali još pre 6.000 godina.
Ljudi ukrašavaju svoju kožu tetovažama hiljadama godina, što dokazuje nedavno otkrivena umetnost kože iz dalekog Sibira.
Tetovaže su korišćene pre 6.000 godina
Ograničeni materijalni zapisi o tetoviranju datiraju najmanje 5.300 godina unazad (Deter-Wolf et al., 2016.), iako naučnici sugerišu da je praksa možda mnogo starija. Tetovaže koje su preživele na koži do danas su relativno retke.
Koža se veoma brzo raspada i zahteva posebne uslove da bi trajala hiljadama godina.
Pogodne uslove za očuvanje biološkog materijala pružaju, na primer, tresetišta severne Evrope, koja se protežu od Irske do Danske. Najpoznatiji primer je čovek iz Tolunda, koji je otkriven prilikom kopanja treseta u Danskoj 1950. godine. Njegovo telo je bilo tako dobro očuvano da su pronalazači pomislili da je nedavno umro.
Pored tresetišta, mraz i led takođe mogu sačuvati telo, kao što je slučaj sa možda najpoznatijom mumijom, Ecijem Ledenim čovekom. Njegovo telo je takođe bilo ukrašeno tetovažama, a kaže se da ih ima ukupno 61. To je skup linija (linija, krstova ili grupa linija) koje se nalaze na levom zglobu, donjim udovima i leđima i traju oko 3.300 godina.
Moderne tehnologije su ih učinile vidljivim
Neke od najznačajnijih i najstarijih tetovaža na svetu pronađene su na telima mumija iz Altajske doline na granicama Rusije, Mongolije i Kine. Ovo područje je dom oko 700 grobnih humki, koje, zahvaljujući pogodnim uslovima, svedoče o drevnoj Pazirikskoj kulturi. Među najznačajnijim nalazima iz Altajskog kraja su, na primer, tkanine koje su sačuvane milenijumima, ili drevne tetovaže.
Nova tehnologija otkrila je slike koje su stručnjaci sada pronašli na telu mumije iz 19. veka. Naučnici su otkrili da je telo žene koja je imala oko 50 godina kada je umrla pre 2.500 godina bilo ukrašeno brojnim tetovažama.
Mitološke i lovačke scene
Trodimenzionalna digitalizacija mumije žene iz grobnice br. 5 u Paziriku sprovedena je u Državnom muzeju Ermitaž korišćenjem digitalne fotogrametrije, uključujući podatke u vidljivom i bliskom infracrvenom spektru.
Moderna tehnologija je otkrila da na svojoj koži ima nekoliko zamršenih i precizno izrađenih šara koje bi bilo teško reprodukovati čak i u današnjim salonima za tetoviranje.
Serija slika je jedinstveno svedočanstvo o životu u drevnim vremenima i o činjenici da je tetoviranje verovatno bilo uobičajeno. Među pojedinačnim tetovažama, ističe se scena koja prikazuje leoparde kako napadaju jelene, podsećajući na ukras. Od celog seta, ova tetovaža je najsloženija.
Još jedna od tetovaža koju su naučnici otkrili na telu žene prikazuje mitološku scenu. Tema je ponovo lov, u ovom slučaju grifon lovi jelena.
Pazirikska kultura
Mumija otkrivena u Sibiru datira iz takozvane Pazirikske kulture, kulture koja je naseljavala planine i bila je usko povezana sa skitskim plemenima oko Crnog mora i Sakama iz istočnoevropskih stepa.
Mnoga tela pokojnika su balsamovana i tetovirana slikama mitoloških životinja. Tetovaže su nanošene oštrim iglama, ubadanjem čađi u kožu, što je stvaralo plavu boju. Većina grobova datira iz perioda 450.-250. godine pre nove ere, ali nalazi su i starijeg datuma, kao u slučaju mumije stare 2.500 godina.
3. oko online - Neverovatno, ali istinito 